Niepokorne harcerstwo w Bydgoszczy                     1980 - 1991 

Szczawa 1984 - Mozaika wspomnień

 

Mozaika – dekoracja w postaci ornamentu lub obrazu, wykonana z drobnych, o różnej kolorystyce (dwu lub wielobarwne), fakturze i kształcie kamyczków, kawałków szkła lub ceramiki.

 

 

   To już ponad trzydzieści lat! Próbuję ułożyć wspomnienia o spotkaniu w Szczawie w jakiś logiczny ciąg, ale pamięć przywołuje oderwane obrazy i dźwięki.`

Co wiem na pewno:

1. Dotarliśmy do Szczawy 18.08.1984 

2. Ze środowiska bydgoskiego przyjechało kilkunastu instruktorów i harcerzy starszych związanych ze środowiskiem pokihamowskim (pamiętam, że byli tam na pewno: Bogusia Pasieka, Grażyna Kwiatkowska, Iris Lewandowska, Bogdan Lewandowski, Zbyszek Kubiak i ... no właśnie ... nie pamiętam).

3. W Szczawie spotkali się żołnierze AK, partyzanci i harcerze z całej Polski. Było to jakoś bardzo nielegalne.

 

Teraz obrazy i dźwięki:

1. Idziemy do Szczawy dość długo, koszmarnie kamienistą drogą (wyschnięte koryto potoku?) i Iris skręca nogę. Kwiatek (Grażyna Kwiatkowska) dzielnie dźwiga jej plecak.

2. Stoimy długo w upale wzdłuż piaszczystej drogi. Nadjeżdżają przystrojone bryczki. Z jednej z nich wysiada arcybiskup Józef Glemp.

3. Msza odprawiana jest w dolinie, przy ołtarzu polowym ze znakiem Polski Walczącej. Na ołtarzu umieszczono obraz Matki Boskiej Ludźmierskiej. Stoimy na zboczach, opadających amfiteatralnie ku dolinie.

4. Przed ołtarzem ustawiają się poczty sztandarowe poszczególnych ugrupowań AK. Ich liczba robi wielkie wrażenie.

5. Przed podniesieniem rozlegają się dźwięki trombit.

6. Harcerze wręczają dar ołtarza. Zrywają się brawa.

7. Wieczorem na terenie obozowiska kilka ognisk. Chodzimy od ogniska do ogniska. Pojawiają się też akowcy. Jeden z nich bierze gitarę i śpiewa „Modlitwę obozową AK” – „ O Boże skrusz ten miecz... Do wolnej Polski nam powrócić daj...”. Śpiewa czysto i przejmująco. Robi się cicho. Od tej chwili ta pieśń kojarzyć będzie mi się już zawsze z Gorcami.

I to tyle wspomnień. Jeżeli też tam byliście, dołóżcie do tej mozaiki kilka swoich kawałeczków. Niech obraz stanie się bardziej kompletny

 

pwd. Dorota Kubiak