Niepokorne harcerstwo w Bydgoszczy                     1980 - 1991 

„Wilczęca Gromada”​

​

              Na początku były zuchy… i ich zupełnie niedoświadczona drużynowa. Rok 1980. Byłam mniej więcej w połowie liceum, kiedy moja mama (nauczycielka Szkoły Podstawowej nr 6 w Bydgoszczy) zaproponowała, żebym w jej drugiej klasie poprowadziła drużynę zuchową. Byłam oczywiście harcerką, jak niemal wszyscy w tych czasach, ale bez solidnych doświadczeń, po prostu bierna członkini klasodrużyny, uczestniczka raptem jednego biwaku. Zastanawiałam się nad podjęciem studiów na kierunku pedagogicznym, więc rodzina stwierdziła, że mogłabym się sprawdzić w pracy z dziećmi. Trafiłam do bardzo przeciętnego szczepu przy SP 6, zostałam skierowana na kurs drużynowych zuchowych, w ekspresowym tempie złożyłam zobowiązanie instruktorskie, z którego nie mam żadnych wspomnień i rozpoczęłam pracę z drużyną koedukacyjną. Jako wielbicielka Kiplinga wprowadziłam obrzędowość opartą na ”Księdze dżungli”. „Wilczęta” w zielonych chustach z sylwetką białego wilka podejmowały najważniejsze decyzje na Skale Rady w pobliskim „botaniku”, zdobywały kolejne sprawności i gwiazdki, zaliczyły kolonię zuchową i niestety, niestety zbliżały się nieuchronnie do wieku harcerskiego. W międzyczasie wstąpiłam do KIHAM-u, to i owo zmieniło się w moim życiu harcerskim, a przede wszystkim wzrosła świadomość. Martwiłam się, że w moim środowisku nie ma drużyn, do których mogłabym przekazać moje Wilczki. ...

​

pwd.Dorota Barczak (Kubiak)