top of page

PZPR jedyna ideowa przewodniczka ZHP w latach 1980-89

 

(Na podstawie zachowanych dokumentów Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Bydgoszczy.)

 

 

 

Rok 1980 był dla wszystkich Polaków rokiem przełomowym. Narodziny wolnych związków zawodowych dały nam, pokoleniu dwudziestolatków nadzieję. Nadzieję, że może być inaczej, może być autentyczniej i uczciwiej. My, młodzi instruktorzy porwani społecznym zrywem, z pasją zaczęliśmy zmieniać otaczającą nas szarą rzeczywistość. Rzeczywistość od lat zdominowaną przez wszechwładną Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą. Tak bardzo wierzyliśmy, że nam się uda, iż innego scenariusza zdarzeń nie braliśmy pod uwagę. Ale stan wojenny zmienił wszystko i boleśnie przypomniał o tym, że PZPR tak łatwo władzy nie odda.

 

Właściwe zrozumienie sytuacji harcerstwa w opisywanym okresie jest możliwe tylko wówczas, gdy przyjrzymy się relacjom jakie istniały między PZPR a ZHP. Pełniejszy obraz tych relacji odnajdujemy w zachowanych dokumentach Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Bydgoszczy, zdeponowanych w Archiwum Państwowym.

Tym, którzy czasy PRL pamiętają tylko ze szkolnej książki, warto przypomnieć, że PZPR kierowała twardą ręką całym krajem wspierana przez swoje lokalne komitety partii (wojewódzkie, miejskie oraz tzw. podstawowe organizacje partyjne (POP) funkcjonujące w każdej instytucji), Milicję Obywatelską, Służbę Bezpieczeństwa i cenzurę. W prawie każdym zakładzie pracy istniały struktury partyjne podlegające komitetowi miejskiemu, ten z kolei wojewódzkiemu, a ten centralnemu. W naszym województwie siedzibą komitetu wojewódzkiego PZPR był okazały budynek przy rondzie XXX-lecia (obecnie siedziba Collegium Medicum UMK przy Rondzie Jagiellonów). Tam zapadały decyzje kto ma być dyrektorem szkoły, zakładu przemysłowego, komendantem hufca czy chorągwi. Bez rekomendacji PZPR nikt nie mógł zająć żadnego ważnego stanowiska. Najwyższą władzą między zjazdami partii na szczeblach wojewódzkich i miejskich były komitety oraz ich ścisłe kierownictwo - egzekutywy. Na XVI Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej KW PZPR w dniu 27.06.1981 r. do egzekutywy KW PZPR wybrano dwadzieścia jeden osób w tym Komendanta Bydgoskiej Chorągwi ZHP hm.PL Jana Graczkowskiego. Na następnej XVII Konferencji w dniu 29.09.1983 r. wybrany on został do Komitetu Wojewódzkiego. W dniu 03.10.1986 r. członkiem Komitetu Wojewódzkiego została Komendantka Bydgoskiej Chorągwi ZHP hm.PL Krystyna Sosińska, która była także sekretarzem komisji ds. Młodzieży KW PZPR. W komitecie istniały wydziały i komisje, które nadzorowały bezpośrednio to co się dzieje w województwie. Za harcerstwo odpowiadał Wydział Propagandy i powołana Komisja ds. Młodzieży.

 

A jaki był stosunek PZPR do Związku Harcerstwa Polskiego?

 

Z dokumentów KW PZPR zachowanych w Archiwum Państwowym w Bydgoszczy jasno wynika, że ZHP traktowany był jako jeden z czterech związków młodzieżowych obok Związku Młodzieży Wiejskiej, Socjalistycznego Związku Studentów Polskich i Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej wychowujący młode pokolenie w duchu socjalizmu kierując się inspiracją PZPR. Tej inspiracji partia nie chciała za żadną cenę się wyzbyć. Dobitnie ten stosunek precyzuje dokument Komitetu Centralnego PZPR z grudnia 1983 r., skierowany do KW w Bydgoszczy, zatytułowany „Kierunki i zasady organizacyjne działań nad młodzieżą” (1),w punkcie dotyczącym oceny sytuacji politycznej w związkach młodzieży, z chirurgiczną precyzją wyjaśniając o co partii chodzi.

 

„Nadrzędnym celem polityki partii wobec młodzieży jest pozyskanie i wszechstronne przygotowanie młodego pokolenia do walki o przebudowę stosunków społecznych w duchu ideałów socjalizmu i komunizmu, o konsekwentną realizację programu partii.”

 

i dalej „ Głównym sojusznikiem partii w oddziaływaniu na młodzież jest socjalistyczny ruch młodzieżowy. Jego ranga i znaczenie w życiu społeczno-politycznym kraju , jego osiągnięcia i niedostatki mają bezpośrednie konsekwencje na skuteczność działania partii. Treścią partnerskiego sojuszu partii z ruchem młodzieżowym są wspólne zdania programowe i wspólna odpowiedzialność za ich realizację, zgodnie z zasadą ideowo-politycznego przewodnictwa partii i organizacyjnej samodzielności związków młodzieży.” 

 

Ciężkie do strawienia, ale jednoznaczne. I trzeba jasno podkreślić, dotyczyło to wszystkich socjalistycznych związków młodzieży z ZHP włącznie.

 

Jeszcze jeden poufny dokument Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Bydgoszczy z dnia 18.11.1985 pt. ''Informacja o stanie organizacji młodzieżowych w województwie” (2) w punkcie IV dotyczącym ZHP wyjaśnia precyzyjnie plany partii wobec ZHP.

 

”W dniu 14 bm. Rada Chorągwi powierzyła tow. K. Sosińskiej funkcję komendanta. Według ocen Wydziału Polityczno - Organizacyjnego KW PZPR ZHP jest aktualnie najsilniejszą, nie tylko pod względem liczby członków, organizacją młodzieżową w województwie. U podstaw tej pozycji legły trafne koncepcje działania i ich konsekwentna realizacja, mądra polityka kadrowa dotychczasowego kierownictwa. Utrzymanie wysokich ocen wymagać będzie konsekwentnej realizacji przez całą Chorągiew działań, którymi winny stać się :

 

  1. Upolitycznienie związku przy pełnym zaangażowaniu i wykorzystaniu doświadczeń zespołu partyjnego ZHP. Powołany on został jako pierwszy w kraju w harcerstwie.

  2. Praca z kadrą, którą tworzą głównie nauczyciele – grupa zawodowa do której kierowanych jest wiele uwag i pretensji. W jej pozyskiwaniu i kształceniu politycznym, konsekwentnym rozliczaniu z karty praw i obowiązków, ZHP musi znaleźć sojuszników w Wydziale Nauki, Oświaty i Kultury KW, KOiW, ODN-ie....

 

W poczynaniach swych ZHP znajdzie pełne poparcie kierownictwa politycznego i administracyjnego województwa. Jest to tym bardziej istotne, iż po zawirowaniu spowodowanym działalnością kręgów im. Małkowskiego zaktywizował się kler katolicki. Na przykład w dniu 11 listopada br. odbyła się msza św. dla harcerzy w kościele Garnizonowym. W kościele tym w ołtarz wmontowany został krzyż harcerski.” 

 

Hipokryzją byłoby sądzić, że ten tzw. program sam się realizował. Oczywiście partia miała swoich ludzi do tej roboty. Komitet Wojewódzki słał tylko wytyczne, kontrolował wykonanie i dokonywał oceny. A robił to zaskakująco skrupulatnie. Na dowód pismo I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego z dnia 16.01.1981 r. skierowane do Komitetu Centralnego PZPR, dotyczące Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej Chorągwi Bydgoskiej ZHP (3). Z treści dokumentu bije jeszcze spokój i przekonanie, że partia panuje nad tym co się w bydgoskim środowisku harcerskim dzieje.

 

„W dyskusji nie było żadnych wystąpień o ujemnym wydźwięku politycznym. Wśród uczestników konferencji krążyło wprawdzie kilka ulotek „Kręgów Instruktorskich im. A. Małkowskiego”, jednak nikt z obecnych nie wypowiadał się w tej sprawie /traktowano ulotki jako ciekawostkę/.

Wybory. Konferencja odbyła się przy wysokiej frekwencji. Przybyło 143 delegatów, tj. 95,3%. Zarówno do Rady Chorągwi jak i na delegatów , wybrano w sposób zdecydowany dotychczasową Komendę Chorągwi – zaangażowanych członków partii. Komendant i jego zastępcy mieli tylko 2-5 skreśleń, a powierzenie im ponownie funkcji zostało przyjęte z aplauzem.

Wśród uchwał jakie przyjęto na Konferencji znalazł się również wniosek do Zjazdu o wystąpienie ZHP z Federacji Socjalistycznych Związków Młodzieży Polskiej. Tym niemniej w uchwale tej mówi się o dalszej współpracy ze wszystkimi organizacjami młodzieżowymi działającymi na jednakowej platformie ideologicznej, jednak przy nowej formule organów koordynacyjnych. Należy nadmienić, że przed Konferencją /w dniu 13.01.1981 r./ z Komendą Chorągwi Bydgoskiej ZHP spotkali się przedstawiciele kierownictwa KW PZPR. …

 

….Działalność Komendy Chorągwi Bydgoskiej oceniona została bardzo pozytywnie. Dyskusja na Konferencji potwierdziła prawidłowość ocen i opinii sformułowanych na tym spotkaniu.”

 

 

Na początku roku 1984 Komitet Centralny wrócił do koncepcji powołania wspólnej komisji dla koordynowania działań wszystkich socjalistycznych związków młodzieży wzorem, rozwiązanej FZSP i 31.01.1984 r. naczelnik ZHP hm.PL Ryszard Wosiński podpisał takie porozumienie. Na szczeblu województwa do zawarcia takiego porozumienia doszło 04.03.1985. W imieniu ZHP podpis złożył Komendant Chorągwi hm.PL Jan Graczkowski. Mimo szumnych deklaracji, prócz propagandowego sukcesu, władzom nie udało się osiągnąć zakładanych w programowym dokumencie celów.

 

Z deklaracji zasad współpracy socjalistycznych związków młodzieży: (11)

 

„ ZSP, ZHP, ZMW, ZSMP wyrażają pragnienie budowania jedności politycznej młodych robotników, chłopów, młodzieży ze wszystkich warstw i środowisk. Jej fundamentem jest socjalistyczny porządek ustrojowy państwa, rewolucyjne i demokratyczne tradycje narodu, historyczny dorobek postępowych ruchów społecznych w tym zwłaszcza lewicowych organizacji młodzieżowych.

Socjalistyczne związki młodzieży potwierdzają ideowe więzi i wspólnotę założeń programowych z Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą, uznając jej przewodnią rolę w budowie socjalizmu. „

                  Moment podpisania porozumienia o współpracy socjalistycznych związków młodzieży w sali historii Ruchu Robotniczego KW PZPR                     w Bydgoszczy. (AP w Bydgoszczy 1935)

 

 

Przed kolejną kampanią sprawozdawczo- wyborczą ZHP, Komitet Wojewódzki PZPR przesłał do Komitetów Miejskich w telefonogramie z dnia 17.10.1984 r. instrukcje w sprawie wyborów w chorągwi bydgoskiej ZHP. (4)

 

 

„aktualnie trwa kampania sprawozdawczo-wyborcza dwóch związków tj. zhp i zsmp. w miesiącu październiku i listopadzie wg przyjętego przez związki terminarza odbywa się ona na szczeblu gminnym, miejsko-gminnym i miejskim. oczekujemy z waszej strony towarzysze sekretarze zainteresowania niniejszą sprawą. w związku z powyższym wydział polityczno-organizacyjny kw pzpr zobowiązuje do: …

 

  1. baczniej obserwować przebieg kampanii, a w szczególnie:

       - prowadzonej dyskusji i tworzenia programu działania,

       - wyłaniania kandydatów do władz związków,

   2. uczestnictwa przedstawicieli komitetów na konferencjach celem zaprezentowania polityki partii w stosunku do       

      młodzieży w świetle uchwał ix zhazdu pzpr, ix plenum kc pzpr i uchwał waszego komitetu.

   3. jednocześnie prosimy, by o niepokojących zjawiskach spostrzeżonych w toku kampanii informować wydział 

      polityczno-organizacyjny kw pzpr.” (pisownia oryginalna)

 

 

 

 

Bardzo znamienna jest notatka KC PZPR ocechowana „poufne” z dnia 18.03.1985 r., dotycząca mającego się odbyć VIII Zjazdu ZHP. (5) W treści notatki znajdujemy nie tylko informacje o mającym się odbyć Zjeździe ZHP, ale także zadania do zrealizowania jakie stawia PZPR delegatom na Zjazd.

 

„ W dniach 28-31 marca br. odbędzie się w Warszawie VIII Zjazd Związku Harcerstwa Polskiego. W Zjeździe weźmie udział 1003 delegatów – przedstawicieli wszystkich środowisk instruktorskich oraz młodzieży szkolnej. Wśród delegatów na VIII Zjazd znajduje się 583 członków PZPR, 13 członków ZSL i 11 członków SD. 561 delegatów jest nauczycielami, 101 uczniami, 35 studentami, 135 delegatów inteligencję techniczną. Przeprowadzona przed Zjazdem kampania sprawozdawczo-wyborcza ożywienie polityczne i organizacyjne, potwierdziła słuszność linii przyjętej przez VII Zjazd, ugruntowała korzystne zmiany i tendencje programowe w działalności związku.

Do pozytywnych tendencji ujawnionych w toku kampanii wyborczej zaliczyć należy:

-ugruntowanie ideowego i politycznego charakteru Związku, podkreślanie jego świeckości i odcięcie się od dążeń radykalnie ukierunkowanego wąskiego grona instruktorów;

- uporządkowanie kwestii programowo-metodycznych. Wyeliminowanie wpływu kręgów im. A. Małkowskiego nawiązujących do narodowo-katolickiego modelu wychowania realizowanego w przedwojennym harcerstwie;...

 

i dalej na str.3 .... VIII Zjazd powinien potwierdzić socjalistyczny charakter Związku, służyć twórczej kontynuacji założeń programowych wypracowanych na VII Zjeździe, spowodować rozwinięcie inicjatyw społeczno-wychowawczych wywołanych przebiegiem i atmosferą kampanii sprawozdawczo-wyborczej....

 

…. W związku z powyższym istnieje pilna konieczność podjęcia następujących działań:

 

1. Zorganizowania spotkania kierownictwa KW PZPR z delegatami na VIII Zjazd ZHP. W trakcie spotkania należy zaprezentować dorobek województwa w dziedzinie oświaty i szkolnictwa, omówić podstawowe problemy społeczno-gospodarcze oraz oczekiwania jakie partia wiąże z harcerstwem i rezultatami VIII Zjazdu.

2.Uświadomienie aktywowi i delegatom, że w celu pełnej realizacji uchwały IX Plenum KC i rządowego programu poprawy warunków startu życiowego i zawodowego młodzieży oraz zapewnieniu związkowi dalszych możliwości rozwoju, VIII Zjazd powinien:

- podkreślić ideowo-wychowawczy i świecki charakter ZHP, stworzyć podstawy do intensyfikacji pracy ideowo-wychowawczej we wszystkich ogniwach organizacji. ….

3. Utrzymywanie stałego kontaktu z kierownictwem Komendy Chorągwi. Informowania o ewentualnych zagrożeniach Zespołu ds. Młodzieży KC.”

 

 

A w reakcji na pisma z góry produkowano takie plany jak ten pt. „Działania Bydgoskiej Komendy Chorągwi ZHP w zakresie upowszechniania projektu partii z dnia 06.03.1986” (6) podpisany POP przy Komendzie Chorągwi.

 

„Mając świadomość, że projekt partii jest w trakcie przygotowywania, jesienią ub. roku rozpoczęliśmy ogólnoinstruktorską dyskusję wokół treści i metod harcerskiego wychowania przez pryzmat wymagań rzeczywistości społecznej, politycznej, gospodarczej a także globalnych wyznań przyszłości.

Zadania jakie podjął ZHP w kampanii programowej przed X Zjazdem PZPR koncentrują się na doprowadzeniu do świadomości zuchów, harcerzy i instruktorów treści projektu programu, wyzwalaniu oddolnych inicjatyw zarówno w płaszczyźnie intelektualnej, jak i konkretnych działań dla najbliższego środowiska społecznego. Harcerze starsi i instruktorzy podjęli dyskusję w grudniu i styczniu, których pierwszym etapem były powszechne seminaria instruktorskie i kuźnice starszoharcerskie, koncentrujące się wokół haseł ”Idee którym służy harcerstwo”i „Myśleć o przyszłości”...

 

i na str 2 ...”POP w celu upowszechnienia projektu partii podjęła inne działania m.in. zorganizowała:

-dyskusję na temat projektu wśród kadry etatowej podczas narady w marcu

-zebranie otwarte POP dla wszystkich pracowników, na którym wypracowano stanowisko POP dotyczące projektu programu partii

-udzieliła rekomendacji instruktorom ZHP na delegatów na konferencje terenowe

-odbyła rozmowy partyjne ze wszystkimi członkami POP przy Komendzie Chorągwi

spopularyzowała dorobek z dyskusji instruktorskiej w prasie partyjnej- biuletynie „Naszym zdaniem”

 

i na str 3 ...”Uważamy, że redakcja programu winna opierać się na ukazaniu społeczeństwu „startu” tzn. punktu wyjścia do budowania społeczeństwa socjalistycznego i „mety” w której nastąpi zakończenie budowy ustroju socjalistycznego.

Uważamy, że najbliższa pięciolatka powinna być okresem intensywnego nadganiania zaległości i wypracowania podstaw dla przyszłych pięciolatek.”

 

Za trzy lata socjalizm w Polsce i Europie miał odejść w niebyt, a oni pisali takie bzdury. Jak bardzo władza musiała wierzyć w swoją nieomylność.

 

O ile do wprowadzenia stanu wojennego partyjna władza miała dość swoich problemów, to po roku 1982 bardziej wnikliwie zajęła się tym, co działo się na bydgoskiej scenie harcerskiej.

 

Na plenarnym posiedzeniu KW w Bydgoszczy w dniu 11.03.1982 r. (7) (był to początek stanu wojennego) w swoim wystąpieniu Komendant bydgoskiej Chorągwi ZHP hm.PL Jan Graczkowski – członek egzekutywy KW PZPR nie pozostawiał złudzeń co do intencji wobec niepokornych nauczycieli i instruktorów harcerskich:

 

„ Kryzys dotknął wszystkich i wszystkiego, a przede wszystkim inteligencję i nauczycieli. Większości towarzyszy znana jest sytuacja w szkolnictwie. Jest zatem faktem, że znaczna część należących do „Solidarności” ponosi winę i odpowiedzialność za bałagan, dezorientację polityczną, skłócenie w gronie nauczycielskim. Byli również i tacy, którzy w różnych okolicznościach z determinacją podsycali młodzież, zaszczepiali ślepą nienawiść do państwa, do socjalizmu, do naszych układów politycznych. Można próbować ich dzisiaj usprawiedliwiać, jak niektórzy to robią na tej sali, i mówić, że miały na to wpływ takie kwestie, jak rozczarowanie propagandą sukcesu, niskie uposażenie, niedofinansowanie szkolnictwa, funkcjonowanie złego systemu rekrutacji i szkolenie kadry, i jeszcze wiele innych rzeczy. Nie mniej jednak od tej grupy władza państwowa i całe społeczeństwo ma prawo i wręcz obowiązek wymagać procesu wychowawczego , zgodnego z poszanowaniem Konstytucji PRL, jako państwa socjalistycznego. Ale ma prawo również wymagać odpowiedzialności, mądrości i rozwagi czego przed 13 grudnia nie było”

 

i na tej samej stronie dalej:

 

„ Po drugie – w stosunku do grupy pedagogów, jeśli tak w ogóle można ich nazwać o wyraźnym nastawieniu antysocjalistyczym, braku podstawowej orientacji politycznej, charakteryzujących się zacietrzewieniem i prymitywnym nacjonalizmem – trzeba zastosować karę dla tego zawodu pozbawić praw nauczania i wychowania. Będzie to sądzę na szczęście niewielka grupa. Będzie to z korzyścią dla naszej oświaty, jeśli odsuniemy od młodzieży takich wychowawców. Ale przy tej okazji trzeba, tu stawiam wniosek do władz centralnych odblokować rygle, które krępują decyzje zezwalające na oczyszczenie kadry instruktorskiej z mało wartościowych jednostek. Stan wojenny pozwala na podjęcie szybkiej decyzji w tej sprawie.” 

 

Burzliwy i brzemienny w skutkach dla bydgoskiego hufca okres od września 1982 roku do października 1983 roku został zauważony przez władze partyjne, o czym świadczy wystąpienie I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR Henryka Bednarskiego podczas plenum KW w dniu 16.12.1983 roku. (8)

 

„Coraz skuteczniejszą realizacją założeń statutowych i technicznych wykazuje Związek Harcerstwa Polskiego mający w województwie znaczne osiągnięcia w wychowaniu patriotycznym. Jednak niepokojącym zjawiskiem w organizacji ZHP, zwłaszcza w Bydgoszczy, jest podejmowanie od jesieni 1982 r. destrukcyjnych działań przez grupę instruktorów. Działania te prowadzą do rozbicia kadry instruktorskiej i niweczenia dotychczasowego socjalistycznego dorobku ZHP. W celu zapobieżeniu dalszym negatywnym wpływom tej grupy instruktorów na dzieci i młodzież, kierownictwo Komendy Chorągwi podjęło stosowne działania."

 

Nie trudno domyśleć się o jakie „stosowne działania” chodziło – środowisko odczuło je na własnej skórze (odsyłamy do innych stron naszego portalu ).

 

Także w roku 1985 na plenarnym posiedzeniu Komitetu Wojewódzkiego nowy I Sekretarz KW Zenon Żmudziński w swoim wystąpieniu w dniu 21.02.1985 r. (9) potwierdził, że nie jest mu obojętne, co w bydgoskim harcerstwie się dzieje.

 

„Związek Harcerstwa Polskiego zrzesza 69258 zuchów i harcerzy. W harcerstwie działa 3644 wychowawców i instruktorów, głównie nauczycieli. Związek Harcerstwa Polskiego w ostatnich dwóch latach wzmocnił się organizacyjnie i ideowo. Mimo wielu przeciwieństw i prób oderwania części harcerzy do tzw. kręgów Małkowskiego – Bydgoska Chorągiew ZHP wyszła z tych kłopotów wewnętrznie zwarta. Próby przeniknięcia do związku podejmuje nadal kler katolicki. Jednak tradycje i wypracowane metody oddziaływania na dzieci i młodzież przynoszą, choć powolne, ale zadowalające rezultaty.

ZHP aktywnie współpracuje z komitetami partyjnymi , tworząc sprzyjający klimat do stabilizacji frontu wychowawczego wobec dzieci i młodzieży."

 

Jak dalece PZPR ingerowała w funkcjonowanie ZHP może świadczyć projekt dokumentu, który przygotowany został przez Egzekutywę KW PZPR 27.05.1982 r. dla wszystkich organizacji młodzieżowych, dotyczący „Założeń pracy ideowo-wychowawczej w czasie letniego wypoczynku dzieci i młodzieży.”(10)

 

„II. Założenia pracy ideowo-wychowawczej w czasie letniego wypoczynku dzieci i młodzieży.

 

Działalność ideowo-wychowawcza prowadzona na zorganizowanych placówkach wypoczynku letniego stanowi kontynuację w odmiennych warunkach procesu dydaktyczno - wychowawczego, realizowanego w szkołach i uczelniach, a także pracy szkoleniowej w związkach młodzieży. Kontynuacja ta uwarunkowana jest właściwym poziomem pracy i sposobem ich realizacji, doborem i przygotowaniem kadry wychowawczej oraz zaopatrzeniem placówek wypoczynku letniego w niezbędne środki i sprzęt. W związku z tym:

  1. Ważnym czynnikiem w programowaniu pracy ideowo-wychowawczej są działania kształtujące patriotyczne i internacjonalistyczne postawy, przedsięwzięcia zaznajamiające młodzież z dokonywanymi reformami państwa oraz motywacjami podejmowanych przez partię programów i decyzji. Z wielką starannością trzeba przygotowywać programy pracy ideowo – wychowawczej dla obozów i zgrupowań młodzieży robotniczej, akademickiej oraz starszej młodzieży szkolnej...

 

… Propozycje tematów do dyskusji z młodzieżą szkolną, studencką i pracującą na obozach i zgrupowaniach tegorocznej akcji letniej.

  1. Ranga i rola wydarzeń w Polsce w globalnej polityce zachodu i USA.

  2. Polski ruch robotniczy na przestrzeni 100 lecia. Idea walki o wyzwolenie narodowe i sprawiedliwość społeczną.

  3. Elementy historii Polski Ludowej. Przyczyny kryzysów i możliwości przezwyciężenia aktualnych trudności.

  4. Współuczestnictwo młodzieży w kształtowaniu współczesnego oblicza Polski Ludowej w aspekcie uchwał IX Plenum KC PZPR.

  5. Demokracja socjalistyczna. Samorządy społeczne, związki zawodowe i organizacje młodzieżowe. „

 

Po analizie przytoczonych powyżej dokumentów można wyciągnąć dość jednoznaczne wnioski. ZHP w tych latach nie był organizacją ani samodzielną, ani wolną od politycznych nacisków. Władze PZPR planowały wszelkimi metodami upolitycznić związek. Narzucając drużynom obowiązek uczestnictwa w pochodach 1-majowych, akademiach z okazji 22 Lipca, rocznicach zjednoczenia PPR i PPS, akademiach przyjaźni z ZSRR, wyznaczając absurdalne cele programowe, realizowały swój plan. Uczestnictwo w pochodzie władze traktowały jako manifestacją poparcia dla rządzącej niepodzielnie w tym czasie PZPR.

 

Nasuwa się pytanie, czy mogło być wówczas inaczej. Niestety nie! PZPR nie była partią mogącą podejmować samodzielnie jakiekolwiek decyzje. Była ona jednym z trybików w wielkim przedsięwzięciu, któremu na imię było „obóz socjalistyczny”, a do którego należała większość państw Europy Centralnej i Wschodniej. Niekwestionowaną władzę absolutną dzierżył Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Jednak na początku lat 90-tych ubiegłego stulecia ZSRR rozpadł się, a wraz z nim idea budowy ustroju „wiecznej szczęśliwości”, jakim miał być komunizm. Szybko się okazało, że partie komunistyczne, które szczyciły się tym, że są przewodnią siłą swoich narodów, spadły z piedestałów i utraciły władzę.

Tak też stało się z PZPR. W nocy (!) z 28 na 29 stycznia 1990 roku obradujący XI Nadzwyczajny Zjazd PZPR podjął uchwałę o rozwiązaniu partii. Jakie wrażenie musiały wywrzeć na milionach Polaków słowa ostatniego sekretarza KC Mieczysława Rakowskiego: „sztandar Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej wyprowadzić” ! Razem ze sztandarem w niebyt odchodziły idee i pryncypia oparte na utopijnych teoriach marksizmu i leninizmu. Nomen omen zgodnie z życzeniem POP przy Bydgoskiej Komendzie Chorągwi ZHP z marca 1986 roku (patrz dok. nr 6) budowa ustroju socjalistycznego dotarła do ostatecznej „mety”!.

 

Jak wiele z tych „programowych” wytycznych docierało do drużyn, bez wnikliwych badań - nie sposób odpowiedzieć. Zapewne w każdej szkole, gdzie etatowy nauczyciel pełnił funkcję szczepowego,  łatwiej było egzekwować realizację takich zadań. Wszyscy pamiętamy akademie „na cześć, ku czci...”w których harcerze traktowani byli jako ładnie komponujące się tło. Ale trzeba też uczciwie powiedzieć, że w wielu drużynach młodzi instruktorzy i starsi, pamiętający jeszcze prawdziwe oblicze harcerstwa, dawali odpór takim manipulacjom.

 

A Harcerstwo ? Wprawdzie wychodziło ono z przeszło 40-letniego okresu socjalistycznej indoktrynacji poobijane i poranione, to przecież, choć nie bez bólu i trudności, podjęło działania zmierzające do znalezienia swojego miejsca w dzisiejszej rzeczywistości, również trudnej.

hm. Piotr Grądziel

Drużynowy 10 Bydgoskiej Drużyny Harcerzy "Zjawa" ZHP  w latach 1982 - 83, 1985 - 89

Członek Komendy Hufca ZHP Bydgoszcz - miasto               w latach 1982 -1983

Hufcowy Bydgoskiego Hufca Harcerzy ZHR                          w latach 1991- 1992

 

 

(1) Kierunki i zasady organizacyjne działań nad młodzieżą - Komitet Centralny PZPR grudzień 1983 (AP w Bydgoszczy 1935)

(2) Informacja o stanie organizacji młodzieżowych w województwie - Komitet Wojewódzki PZPR w Bydgoszczy z dnia 18.11.1985 (AP w Bydgoszczy 1935)

(3) Pismo I sekretarza KW PZPR z dnia 16.01.1981 r. skierowane do Komitetu Centralnego PZPR dotyczące Konferencji Sprawozdawczo wyborczej Chorągwi    

     Bydgoskiej ZHP. (AP w Bydgoszczy 1935)

(4) Instrukcja KW PZPR do Komitetów Miejskich z dnia 17.10.1984 r. w sprawie wyborów w chorągwi bydgoskiej ZHP. (AP w Bydgoszczy 1935)

(5) Instrukcja KC PZPR z dnia 18.03.1985 r. skierowana do KW PZPR dotycząca VIII Zjazdu ZHP. (AP w Bydgoszczy 1935)

(6) Działania Bydgoskiej Komendy Chorągwi ZHP w zakresie upowszechniania projektu partii z dnia 06.03.1986. (AP w Bydgoszczy 1935)

(7) Wystąpieniu Komendanta bydgoskiej Chorągwi ZHP na plenarnym posiedzeniu KW w Bydgoszczy w dniu 11.03.1982 r. (AP w Bydgoszczy 1935)

(8) Wystąpienie I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR Henryka Bednarskiego podczas plenum KW w dniu 16.12.1983 r. (AP w Bydgoszczy 1935)

(9) Wystąpienie I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR Zenona Żmudzińskiego na plenarnym posiedzeniu KW w dniu 21.02.1985 r. (AP w Bydgoszczy 1935)

(10) Założenia pracy ideowo-wychowawczej w czasie letniego wypoczynku dzieci i młodzieży - projekt dokumentu Egzekutywy KW PZPR 27.05.1982 r. (AP w

      Bydgoszczy 1935)

(11) Deklaracja zasad współpracy socjalistycznych związków młodzieży – odpis (AP w Bydgoszczy 1935)

Pismo I sekretarza KW PZPR z dnia 16.01.1981 r. skierowane do Komitetu Centralnego PZPR dotyczące Konferencji Sprawozdawczo wyborczej Chorągwi Bydgoskiej ZHP. (Archiwum Państwowe w Bydgoszczy 1935)

Instrukcja KW PZPR do Komitetów Miejskich z dnia 17.10.1984 r. w sprawie wyborów w chorągwi bydgoskiej ZHP.( Archiwum Państwowe w Bydgoszczy 1935)

Instrukcja KC PZPR z dnia 18.03.1985 r. skierowana do KW PZPR dotycząca VIII Zjazdu ZHP. (Archiwum Państwowe w Bydgoszczy 1935)

Działania Bydgoskiej Komendy Chorągwi ZHP w zakresie upowszechniania projektu partii z dnia 06.03.1986. (Archiwum Państwowe w Bydgoszczy 1935)

© 2023 by Name of Site. Proudly created with Wix.com

Piosenki harcerskie w wykonaniu harcerek 10 BDH Arkadia: "W dąbrowy gęstym listowiu"  - sł. Bogusław Choiński, Marek Dagan muz. Andrzej Kurylewicz, "Komendant" - sł muz.n.,""Pędziwiatr" - sł.muz. n., "Harcerski krzyż" - sł. muz. n. "Podnóża moich gór"  - sł. Olga Drahonowska, muz.n., 

bottom of page